27/12/15

Οδύνη και θνητότητα στην φιλοσοφία της τέχνης του βίου

Του Θεοφάνη Τάση
"Ο θάνατος συνιστά το ύστατο σύνορο, η επιτακτικότητα του µας αφυπνίζει ως προς τον τρόπο µε τον οποίο θα επιλέξουµε να βιώσουµε την ζωή µας. Δίχως τον θάνατο δεν θα υπήρχε λόγος ν' αναζητήσουµε µια τέχνη του βίου προκειµένου να διεκδικήσουµε έναν επιθυµητό, έναν όµορφο βίο. Ως γνωστόν οι θεοί δεν φιλοσοφούν. Ο θάνατος µας προτρέπει να προσανατολιστούµε
αναστοχαστικά στην ζωή, να επαναπροσδιορίσουµε τις αξίες και τις προτεραιότητές µας. Το να τον σκεπτόµαστε µας βοηθά να εξοικειωθούµε µαζί του και, ενδεχοµένως, να τον φοβόµαστε λιγότερο. Μας βοηθά ν' απολαµβάνουµε τον βίο περισσότερο και να πειραµατιζόµαστε περισσότερο µε τον εαυτό µας. Χάρη στην επίγνωση της θνητότητας οι οδύνες µετριάζονται, οι ηδονές εντείνονται και οι συνήθειες αλλάζουν ευκολότερα."
Εισήγηση στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης με θέμα: Οδύνη και θνητότητα στην φιλοσοφία της τέχνης του βίου

Οδύνη και θνητότητα στην φιλοσοφία της τέχνης του βίου


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου