3/9/12

Απόσπασμα Αριστοτέλη από "Μετά τα Φυσικά"

Οι αντιδράσεις μας σε μια ομιλία είναι ανάλογες με τις συνήθειες μας, διότι έχουμε την απαίτηση να λέγονται τα πράγματα με τον τρόπο που εμείς έχουμε συνηθίσει. Ότι λέγεται με διαφορετικό τρόπο δεν μας φαίνεται σύμφωνο με τις αντιλήψεις μας, αλλά, επειδή ακριβώς είναι ασυνήθιστο, μας φαίνεται ακατανόητο και ξένο, δεδομένου ότι το συνηθισμένο είναι πιο κατανοητό. 

Το πόση δύναμη έχει η συνήθεια το φανερώνουν οι νομοί, οπού τα μυθικά και παιδαριώδη στοιχεία είναι πιο ισχυρά από τη γνώση μας γι'αυτους, πράγμα που οφείλεται στη συνήθεια. Έτσι, μερικοί δεν ακούνε καν τον ομιλητή αν δεν εκφράζεται με τρόπο μαθηματικό, άλλοι πάλι αν δεν δίνει παραδείγματα, άλλοι τέλος περιμένουν από αυτόν να επικαλείται ως μάρτυρες τους ποιητές. Μερικοί απαιτούν να λέγονται τα πάντα με ακρίβεια, άλλοι δυσανασχετούν με την ακριβολογία είτε επειδή δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τους συλλογισμούς είτε επειδή τους θεωρούν ανόητη φλυαρία και δικολαβισμούς.

 Διότι η ακρίβεια έχει ένα τέτοιο χαρακτήρα, ώστε, όπως ακριβώς στα συμβόλαια, έτσι και στις διαλέξεις είναι για μετρικούς σημάδι ταπεινής καταγωγής. Πρέπει λοιπόν, να έχει εκπαιδευτεί κάποιος για να γνωρίζει πως πρέπει να αντιμετωπίζει κάθε ένα από αυτά τα είδη λογού, διότι είναι παράλογο να αναζητεί κάποιος τη γνώση και ταυτόχρονα τον τρόπο για την απόκτηση της, δεδομένους ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι εύκολο να το αποκτήσει. 

Δεν Πρέπει, λοιπόν, να απαιτούμε για όλα τα θέματα μαθηματική ακρίβεια, αλλά μονό για τα πράγματα που δεν έχουν ύλη. Γι' αυτό η μαθηματική μέθοδος δεν είναι η μέθοδος της φυσικής επιστήμης, διότι ολόκληρη ίσως η φύση έχει ύλη. Πρέπει, λοιπόν, πρώτα απο'ολα να ερευνήσουμε τι είναι η φύση, διότι έτσι θα δούμε και τι πραγματεύεται η φυσική επιστήμη και αν η ερευνά των αιτιών και των αρχών είναι θέμα μιας επιστήμης ή περισσοτέρων."

Αριστοτέλης Μετά τα Φυσικά Α

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου