27/1/14
Η περίπτωση του περιοδικού "Δαυλός"
Δεδομένου ότι το περιοδικό Δαυλός υπήρξε το πρώτο που κήρυξε την «επιστροφή στους (αρχαίους) Έλληνες» και παρήγαγε ή φιλοξένησε το πρωτογενές υλικό μιας περιπέτειας που διαρκεί 23 χρόνια (ο Δαυλός εκδίδεται ανελλιπώς σε μηνιαία βάση από το 1982), η μελέτη των κειμένων και της ιδεολογικής του εξέλιξης σκιαγραφεί, κατά το μάλλον ή ήττον πιστά, την πορεία του χώρου αυτού συνολικά. Ενός χώρου που ξεκίνησε από την εμμονή στη σημασία της αρχαίας ελληνικής παράδοσης για τον σύγχρονο κόσμο και την Ελλάδα και κατέληξε, μέσα από μια ραγδαία και γενικευμένη έκπτωση, στην παραφιλολογία, τους κατακλυσμούς, την ουφολογία. Δυστυχώς, ανάλογη πορεία διαγράφει και το εν λόγω περιοδικό, η συνολική μελέτη του οποίου, με τις σχεδόν δεκαπέντε χιλιάδες των τυπωμένων σελίδων, θα απαιτούσε –και ίσως όντως απαιτεί– ένα εκτεταμένο δοκίμιο. Εδώ θα περιοριστούμε μόνο σε δύο βασικές –και κατ’ ανάγκην συνοπτικά διαγραφόμενες– συνιστώσες. Η πρώτη αφορά στη μετεξέλιξη της αρχαιολατρίας του Δαυλού από μια συντηρητικών αποκλίσεων ελληνοκεντρική ιδεολογία σε μια εξωπραγματική μυθοπλασία, η οποία και θα δημοσιευτεί στο τρέχον τεύχος του περιοδικού, ενώ η δεύτερη, που θα επικεντρωθεί στην ιδεολογία και τον γενικότερο πολιτικό ρόλο του, θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος του Άρδην.
Η γλώσσα είναι η ψυχή μας
Όπως τονίζει ο Σαράντος Καργάκος