Η λέξη Λεβατινός ήταν παλαιότερη ονομασία για τους Ευρωπαίους που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ανατολή (γαλλ. levante = ανατολικός). Σε ανάλογη χρήση ήταν και ο όρος Φραγκολεβαντίνος (θηλυκό Λεβαντίνα ή Φραγκολεβαντίνα).
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε ειδικά για τους κατοίκους των μικρασιατικών ακτών και της Αιγύπτου, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τον τόπο καταγωγής τους. Η λέξη έγινε συνώνυμη του ανθρώπου που στερείται εθνικής συνείδησης και εκείνου που ενδιαφέρεται μόνο για το ατομικό συμφέρον του.
Εξάλλου, φραγκολεβαντίνικα ονομάζονταν υποτιμητικά, κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και της ενετοκρατίας του ελλαδικού χώρου, τα ελληνικά κείμενα που ήταν γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες (αλλά με ελληνικές λέξεις – αυτό που σήμερα ονομάζουμε greeklish), από λογίους σπουδασμένους κυρίως σε ιταλικές πόλεις.
